مجالس عروسی از معدود مجالسی است که در هر منطقه از کشور اداب و رسوم خودشو دارد.

در نوده پشنگ هم این قضیه صدق میکند.فکر کنم یکی از بزرگتریم مجالس عروسی از نظر زمانی در نوده پشنگ برگزار میشود

و ما این مراسم را بر 5 بخش تقسیم میکنیم

بخش اول:مراسم لحافت بار کردنیا به نوعی درست کردن رو انداز برای عروس داماد

این مراسم که یک یا دو روز قبل از عروسی توسط مادر داماد و با همکاری خواهران داماد انجام میشود .به این صورت است که درست کردن یک لحافت(روانداز)در ابعاد 3*4 یا  هم 3*3 را شروع میکنندو دیگر مادران جهت کمک به مادر داماد هدایایی را که غالبا هم پول یا سر قند است به مادر داماد هدیه میکنند و در حاشیه درست کردن روانداز خواهران و اقوام نزدیک داماد جشن و پای کوبی هم دارند

بخش دوم:مراسم چادر بری که بعد از ظهر روز قبل عروسی است زنهای فامیل داماد برای بریدن چادر عروس به خانه عروس میروند و چادری را برای عروسشان میبرند که شاید به این معنا باشد که از این به بعد دختر  شما ناموس ماست.وما امنیت را برای او فراهم خواهیم کرد

بخش سوم:مراسم حنا بندان که بیشتر در قدیم رایجتر بود و الان کمرنگتر شده است مراسمی است که در شب قبل ازعروسی انجام میشود یا بهتر است بگوییم انجام میشد.به این صورت که دست وپاهای داماد را در خانه داماد و عروس را در خانه عروس حنا میکردند و جشن و پایکوبی میکردند که از این مراسم فقط جشن ان بجا مانده و کمتر اثری از حنا بندان است

بخش چهارم: که اصلی ترین بخش عروسی است.از صبح روز عروسی شروع میشود وبه این صورت که "گروه موزیک شروع به نواختن میکنند و رقاصان شروع به رقصیدن که البته نباید از کنار رقص زیبای محلی که امیخته ایی است از هنر و ورزش به اسانی گذشت.که در نوع خود از جذابترین رقصهای محلی است.این جشن تا 1ساعت به اذان ظهر ادامه دارد.

بعد اذان مردم را از طرف پدر داماد و خود دامادبرای نهار دعوت به حسینه میکنند که این کار قبلا توسط چند نفر انجام میشد که به درب خانه ها میرفتند ودعوت میکردندولی الان توسط بلند گواین کار انجام میشود و اهالی روستاهای اطراف هم به وسیله کارت دعوت به این مراسم دعوت میشوند.که بعد خوردن نهار مردم برای کمک به پدر داماد وکمک به تامین مخارج عروسی به او پول میدهند که این کار توسط دو یا چهار نفر معتمد انجام میشود که پول را میگیرند و نام ونام خانوادگی دهنده پول را مینویسند که پدر داماد  در مراسمات عروسی انها این مبلغ را به انها برگرداند که خودش معنای واقعی قرض الحسنه است

البته ناگفته نماند که در منزل عروس از اغاز روز جهیزیه عروس را در وسط حیاط  و غالبا بر روی تخت به شکلی کاملا زیبا و چیدمانی گرافیکی میگذارند تا زنها و دختران دیگر ان را ببینند وبعد از دیدن ان را به خانه عروس میبرند برای چیدن

بعد از نهار مجددا گروه موزیک کار خود را اغاز میکنند و باز هم رقص ورقصهای محلی تا وقتی داماد لباس دامادی بر تن کندو اماده شود برای رفتن به دنبال عروس((که لباس کردن داماد توسط دوستان نزدیک وی انجام مییشود و انها از اینکه دوست خود را در لباس دامادی میبینند خرسند هستند و این کار را افتخاری میدانند))بعد از لباس پوشیدن. داماد با پدر و مادر خود روبوسی یا بهتر بگم خدا حافظی میکند و در میان خوشحالی دوستان به جمعیت درب حیاط میپیوندد.داماد شروع به رقصیدن میکند و دوستان و اشنایان به شاد باش وتبریک میگویند وپول میدهند.البته این دنباله همان پولی است که بقیه اهالی بعد از ناهار دادند

داماد در میان بدرقه دیگر اهالی به سمت خانه عروس حرکت میکند .وقتی به درب خانه پدر عروس رسیدند داماد با دو نفر از محارم عروس که قالبا عموهای عروس هستند به داخل خانه میرودتا عروس را با خود ببرد.عروس از پدر و مادر خود خداحافظی میکند و راهی خانه خودش میشود.وقتی به درب خانه داماد رسیدند ابتدا پدر داماد به استقبالشان میرود و هدیه ای که معمولا سفرهای زیارتی است به انها هدیه میکند.بعد از او مادر داماد به استقبالشان میرود وبا گل و سبزه وقران ورود عروسش را به خانه پسرش خوش امد میگوید بعد هم عروس داماد با ذبح گوسفندی وارد خانه خودشان میشوند

  بخش پنچم:که پاتخت عروس است که دختران روستا به خانه عروس میروند و به تبریک میگویند وبرای اینکه او هم در اغاز زندگی با کمبود مالی مواجه نباشد هر کدام مبلغی را به او میدهند و داماد هم برای مهمانان همسرش که گاهی تا 300 نفر هم میرسند شام تهیه میکند ودر اخر به انها خوش امد میگویید